Tibet'li Budistlerin Cenaze Töreni + ❶❽

Tibet'te yaşayan budistlerin cenaze gelenekleri tüyler ürpertiyor.

DİKKAT! FOTOĞRAFLAR VAHŞET İÇERMEKTEDİR. + ❶❽ YAŞIN ALTINDAKİLERİN BAKMASI UYGUN DEĞİLDİR !

Budistler ölenleri gömmek, yakmak, hatta bırakın onları, cesetleri bir yana atmak bir yana akbabalara yem yapıyor

 7. yüzyılda başlayan bu cenaze törenlerinde öldükten sonra ruhun gökteki anaya ulaşacağına inanan Budistler kendilerine has bir gelenek başlattılar.

Önceleri ölüleri yakıp küllerini savuran bu budist rahipleri daha sonra ölüleri kendi elleriyle beslediklere akbabalara yem olarak vermeye başladı

Dağın tepesinde bulunan tapınaklarının hemen önüne taştan bir düzlük buran rahipler ölen budistleri çıplak olarak buraya getiriyor.

Ölüleri ellerindeki palalarla parçalara ayıran budist rahipler sadece insan etiyle beslenen yüzlerce akbabaya bir ziyafet çektiriyor.

Ölünün üstüne üşüşen bu leş yiyiciler kemiklerde bir dirhem bile et bırakmıyor.

Kuşların yediği insanın ruhunun bu kuşlarla birlikte göklerdeki analarına gideceğine inanan bu vahşi olayın sorumluları ölülerin yakınları tarafından kutlanıyor.

 Gerçek mezarlığın gökyüzünde olduğunu oraya da ancak ruhun çıkabileceğini belirten budist rahipler cesetleri yiyen kuşların o cesedin sahibinin ruhunu o mezarlığa çıkaracağını savunuyor.

Çin hükümeti 1960 yılında barbarca olduğunu ilan ettiği bu vahşi olayı yasakladı. Yasaklamayla birlikte uzun süre gösteriler yapan Budistler 1980 yılında ölüleri kuşlara yedirmek için tekrar izin aldı. Halen ölüleri akbabalara yedirme törenleri sürmektedir.

Bu vahşet için büyük eleştiri alan budistlerin bir gerekçeleri daha var. Genelde dağlık ve buzla kaplı bir bölgede yaşadıklarını belirterek "Buralarda zaten istesek te ölüleri gömebileceğimiz bir yer yok. Burası tamamen kayalarla kaplı bir bölge. Toprak bile yok. O yüzden ölülerimizi fiziken de gömmemiz söz konusu değil" savunması yapıyor.

Bu arada kuşlardan arta kalan ölü kemikleri başka bir amaç için kullanılıyor. Müritlerinin ölüm korkusunu yenmeleri ve ölümün korkulmaması gereken bir şey olduğunu anlatmak isteyen budistler ölenin uyluk kemiği ile kafatası kemiğinin yarısını müzik aleti olarak kulanıyor.